Louis. Part II.

Kolejna część z Lou napisaną przez Julię. W najbliższym czasie pojawi się trzecia, ostatnia część. 

Spróbuję napisać z Zaynem jak najszybciej ale nie chcę pisać go na siłę ;d

Czytasz? Komentuj!

~*~

Uśmiechnęłam się sama do siebie, czując pod stopami gorący piasek.

 Postanowiłyśmy z dziewczynami iść na całość i rozłożyłyśmy koce obok trzech, mega seksownych chłopaków. My także byłyśmy we trójkę. Po naszej prawej stronie rozsiadł się Tomlinson, a dookoła niego grupa zachwyconych dziewczyn. Gdy zaczęłyśmy rozbierać się do bikini czułam jak Louis przeszywa mnie wzrokiem. Spodobało mi się to, i teraz ja postanowiłam się zabawić. Nie wiem czemu to zrobiłam, przecież obiecałam sobie że nie mam nic wspólnego z tym chłopakiem. To był impuls, chcąc zrobić mu na złość, podeszłam do jednego z przystojniaków obok.

- Hej, gorąco tu, może zechciałbyś dotrzymać mi towarzystwa w wodzie? - spytałam go,

zalotnie się uśmiechając. Na chłopaku chyba zrobiło to wrażenie bo popatrzył na mnie swoim rozanielonym wzrokiem i powiedział tylko - Pewnie mała.

Po chwili już chłapaliśmy się i wygłupialiśmy. Dowiedziałam się, że chłopak ma na imię Justin i też jest tu tylko na wakacjach. Mimo świetnej zabawy, mój wzrok uciekał co chwilę na wściekłą twarz Lou. Po kilku godzinach zabawy z Justinem wybrałam najlepszy moment, podeszłam do niego i z delikatnym uśmiechem pocałowałam go. Nie odpuściłam sobie oczywiście widoku miny Louisa. Nic nie poczułam podczas tego pocałunku, nie był wyjątkowy ani z wyjątkową osoba i źle się z tym poczułam.

Po całym dniu na plaży, zorganizowano ognisko.

Uśmiechnęłam się do siebie zerkając przez okno wychodzące do ogrodu, gdzie dziewczyny dzielnie składały drewno na jedno miejsce.

Postanowiłam przed wyjściem wziąć szybki prysznic. Zdjęłam z siebie brudne ciuchy, wrzucając je do kosza i weszłam pod prysznic. Przymknęłam oczy i odchyliłam głowę gdy pierwsze strumienie gorącej wody, spłynęły po moim ciele. To jest to, czego mi potrzeba - westchnęłam w myślach. Umyłam włosy, ciało po czym owinęłam się białym, puszystym ręcznikiem i wyszłam z łazienki. W pokoju czekała na mnie niespodzianka. Mianowicie, Louis we własnej osobie stał w moim pokoju, opierając się o mój parapet dodatkowo bez koszulki. Spuściłam głowę czując na sobie jego wzrok. Przygryzł wargę i delikatnie się uśmiechnął nie odrywając ode mnie wzroku. Nie czułam się komfortowo stojąc przed nim w samym ręczniku wiec minęło kilka chwil nim odzyskałam głos.

- Czego ? - zapytałam ostro.

- Właściwie przyszedłem zawołać cię na ognisko - odparł zachrypniętym głosem - Ale widzę że nigdzie ci się nie spieszy - mruknął z chytrym uśmiechem i podszedł do mnie.

- Właśnie szykuję się do wyjścia - odpowiedziałam na tyle spokojnie na ile pozwalała mi odległość między nami a raczej jej brak.

Zadrżałam gdy chłopak dotknął mojego nagiego ramienia. Zauważył to i od razu na jego twarzy pojawił się zadziorny uśmiech.

- Podobam ci się.. - odparł pewny siebie, przybliżając swoja twarz i zerkając prosto w moje oczy.

- Śnisz - sama siebie nie potrafiłam przekonać, gdy stał tak blisko i mogłam poczuć ciepło jego ciała i napięte mięśnie.

- Daj spokój księżniczko, widzę jak na mnie reagujesz - szepnął centymetr od moich ust. Byłam już na granicy wytrzymałości.

- Nic nie wiesz i nic nie rozumiesz. Jesteś po prostu...

- Cudowny ?- dokończył za mnie, zadowolony z siebie.

- Nie, miałam na myśli ze jesteś..

- Przystojny i pociągający ? - znów to zrobił.

- Jesteś po prostu okropnym, egoistycznym dup.. - tym razem znów mi przerwał ale nie słowami.

Poczułam jego gorące wargi na swoich. Na początku nie oddałam pocałunku, lecz on się nie poddawał. Jeszcze raz musnął moje usta i na tym skończyła się moja silna wola. Oddawałam pocałunki z taka sama zachłannością i po chwili nasze języki się spotkały. Położyłam dłonie na nagim torsie chłopaka a on zsunął swoje ręce na moje biodra. Nie potrafiłam przestać. Zebrałam resztki silnej woli i oderwałam się od niego.

- To nie powinno sie stać - powiedziałam nie patrząc mu w oczy.

-Hej, kogo ty chcesz oszukać. Podobasz mi sie a ja tobie. Zależy mi na tobie i widzę że też nie jestem ci obojętny. Nie skreślaj tego od razu, Kate.

- Muszę już wychodzić - zakończyłam temat, bez żadnych emocji w głosie - Dziewczyny będą mnie szukać. Louis westchnął, przeczesał dłonią włosy i wyszedł a ja za nim. Każde z nas udało się w innym kierunku.

Louis. Part I.

Zaczynam pierwszy dzień na obozie językowym w Miami. Ojciec po rozwodzie z matka, przeprowadził się do USA i mam okazje spędzić tu część wakacji. Chociaż jeden plus w tej chorej sytuacji. Pokoje tutaj, nawet w najdrobniejszym szczególe nie przypominają tych polskich z rozwalonymi łóżkami, brudnymi ścianami i pękniętymi szybami. Były to 3 i 4 osobowe, przytulne pomieszczenia z telewizorem plazmowym i większymi łóżkami. Swoja droga tata musiał wydać kupę forsy na te 2 tygodnie. Byłoby jak w raju, gdyby.nie jeden feler. Mój wróg publiczny nr 1 Louis Tomlinson wybrał akurat ten sam obóz i ten sam termin, do końca uparcie twierdząc, że nie miał pojęcia ze spotka tu mnie i tez nie bardzo go to cieszy. Już w pierwszy dzień lizał się z jakąś panienką, która widocznie nie miała na tyle rozumu by zauważyć jak jest wykorzystywana. Ten typ tak ma, pobawi się a gdy się znudzi, zostawi w kącie.. i właśnie to jest przyczyna naszego, trwającego już rok sporu. Jeszcze w tamtym roku, gdy przyjechałam do ojca, poznałam Louisa. Poznałam go na tyle dobrze by zauważyć ze lubi krótkie i nie fair związki. Gdy po tygodniu znajomości zapytał mnie czy zostanę jego dziewczyną, odmówiłam mu. Jestem chyba jedyna dziewczyna, która nie poleciała na jego urok osobisty i pan gwiazdka doznał lekkiego szoku. Od tamtej pory nie daruje mi tego      'kosza'. Odgryza się przy każdej, możliwej sposobności, przeszkadza mu wszystko, kolor moich oczu, butów i nie przepuści okazji by się do czegoś przyczepić.

Szłam tak brzegiem morza, gdy z zamyśleń wyrwał mnie męski głos.. - Hej ty ! Laleczka, nie strasz ludzi, zrób coś z tą twarzą. - zawołał Louis, a jego kampania wybuchła głośnym śmiechem.Postanowiłam to zignorować i z podniesioną głową zrobiłam kilka kroków, gdy nagle, zobaczyłam czyjś cień obok swojego. Obróciłam się i zobaczyłam go w towarzystwie kumpli i kilku tępych, pustych lasek, śmiejących się z każdego jego żartu.
- Powiedziałem ci coś. To nie jest miejsce dla takich jak ty. Uciekaj do Polski, nie tylko ja nie mogę już na ciebie patrzeć - poczułam ukłucie w sercu i jedną łzę spływającą po moim policzku. Popatrzyłam Louisowi w oczy i zobaczyłam w nich ... szok, później wstyd i smutek. Odwróciłam się i jak najszybciej pobiegłam do swojego pokoju. Zamknęłam drzwi, usiadłam na łóżku i odczytałam SMS-a od współlokatorek, informującego ze wrócą wieczorem. Założyłam słuchawki i włączyłam muzykę najgłośniej jak się dało,   dając upust emocjom. Siedziałam w bez ruchu kilka minut, a może godzin... Sama nie wiem. Poczułam jak ktoś siada na brzegu łóżka i podskoczyłam gwałtownie gdy zobaczyłam postać chłopaka.
- Kate ... ja... ja. Przepraszam - miał wyraźny problem z doborem slow.
- Nigdy nie chciałem cie skrzywdzić - popatrzyłam na niego z wyrzutem- Naprawdę, bylem zły po tym jak mnie odrzuciłaś.. Zrozumiałem wtedy co straciłem, ze jesteś wyjątkową osobą. Zależało mi na tobie a ty mi odmówiłaś. Obiecałem sobie wtedy ze się zemszczę, że zacznę cię nienawidzić i upokarzać. Chciałem żebyś tez poczuła jak to jest. Wiem, że byłem idiotą, dupkiem i skończonym debilem ale żałuję tego i chce cię przeprosić. Nie oczekuje ze rzucisz mi się w ramiona i zapomnisz o wszystkim. Mam tylko cichą nadzieję na to że kiedyś mi wybaczysz.
- Po pierwsze jak się tu dostałeś? - zapytałam sucho, przypominając sobie że zakluczyłam drzwi. Poruszyły mnie jego przeprosiny, ale nie dałam tego po sobie poznać nadal nie wiem czy mogę mu zaufać, czy jest ze mną szczery.
- Stary, przydatny trik - uśmiechnął się łobuzersko wyjmując z kieszeni spodni wsuwkę. 

- Wiesz co, mam w dupie twoja skruchę i przeprosiny. Jaka mogę mieć pewność ze mówisz prawdę, ze jutro znowu nie usłyszę tych głupich drwin z twoich ust. Przykro mi ale na razie nie potrafię ci zaufać, idź już, chce zostać sama. - spuściłam głowę, wypowiadając te ostatnie słowa, i ciemne długie loki przysłoniły mi twarz. Katem oka jednak spostrzegłam zawiedzioną i smutną twarz chłopaka.

' Może jednak zasługuje na 2 szansę' - pomyślałam gdy wyszedł. ' Nie bądź głupia Kate, znasz go. On znowu cie skrzywdzi. ' Biłam się ze swoimi myślami, jeszcze kilka minut po czym odpłynęłam w głęboki sen.

Obudziłam się dziwnie wypoczęta i radosna. Od samego przebudzenia towarzyszyła mi ulga. Może to za sprawa wczorajszego incydentu, a może gorących promieni słonecznych wpadających do pokoju przez duże okno i zwiastujących piękną pogodę. Postanowiłam nie uronić już żadnej łzy i po prostu wspaniale się bawić.

Gdy podchodziłam do naszego stolika na stołówce, czułam na sobie wzrok Louisa. Popatrzyłam w jego stronę i nasze spojrzenia spotkały się na moment i speszona szybko uciekłam wzrokiem witając się z dziewczynami.

- Hej - powiedziałam radośnie.

- Cześć, jak się spało. Okropnie nawijałaś przez sen, rozważałyśmy już możliwość wyniesienia cię na zewnątrz razem z łóżkiem - oznajmiła Jessi, śmiejąc się.

- Niemożliwe - zaprzeczałam rumieniąc się. - Co takiego wygadywałam ? - błagałam Boga, żeby nie było to nic głupiego.

- Nie zrozumiałyśmy dokładnie, ale parę razy padło imię kolegi, który swoja drogą, co chwilę tu zerka. - dziewczyna kiwnięciem głowy wskazała stolik na końcu sali. Powędrowałam za jej wzrokiem i zobaczyłam że mówi o Tomlinsonie. Teraz to dopiero spaliłam buraka. Z tej nie komfortowej sytuacji uratował mnie wychowawca naszej grupy.

- No dzieciaki, dzisiejszy dzień spędzimy na plaży. Możecie udać się teraz do pokoi, spakować potrzebne rzeczy i punktualnie o 10 widzimy się przed wejściem.

Cale pomieszczenie ogarnęły podniecone krzyki i wiedząc że zaraz cała banda zdziczałych nastolatków rzuci się do wyjścia, sprytnie wyślizgnęłyśmy się przed wszystkimi.

- Ałł - uderzyłam w kogoś wybiegając ze stołówki. Wstałam masując czoło, i zerknęłam wkurzona w stronę osoby z którą się zderzyłam. ' To nie jest zbieg okoliczności, to jakaś klątwa ' - pomyślałam gdy moim oczom ukazała się roześmiana twarz Louisa.

- Przepraszam, nic ci nie jest - zapytał ledwo hamując śmiech.

- Bywało lepiej, wtedy nie zderzałam się z jakimiś kretynami- odgryzłam się i zaraz tego pożałowałam widząc smutek w jego oczach. Obróciłam się na pięcie i odeszłam w obawie że palnę jeszcze o słowo za dużo. Gdy weszłam do pokoju, dziewczyny były już spakowane na plażę. Mi zajęło to kilka minut. Włożyłam na siebie bikini na to zwiewną sukienkę (granatowa) i sandałki.

______________________________________________________________

Tak wiem, że miał być imagin z Zaynem 18+, będzie ale jest w trakcie pisania. Ta historia bd dwu- lub trzy-partowcem i jest pisana przez Julię. Zresztą prawie wszystkie imaginy są jej. Jest z Louisem, ponieważ pojawił się tu tylko raz a Julkę naszła wena i stwierdziła że będzie z Lou. Nie wnikam. 

Historia z Zaynem pojawi się najpóźniej w sobotę. Magda.

Info.

Hej wszystkim. Wiecie co zauważyłam? Że najwięcej wejść ma imagin Harry 18+, więc postanowiłam, że napiszę kolejny. Po prawej stronie macie ankietę na której możecie głosować, z którym z chłopaków ma być ten imagin.

 

Konkurs ;D

Zgłosiłam bloga do konkursu na Blog Roku 2012 ;D Wiem, że i tak się nie uda ale pomyślałam, że może być  zabawnie. A więc tu macie link:

http://www.blogroku.pl/2012/kategorie/imagine-with-one-direction,to,blog.html